Waarom gaat het leven zo snel? Onlangs heb ik al een blog gewijd aan het feit dat de tijd alleen maar sneller lijkt te gaan. Maar als tijd niet bestaat, waarom gaat hij dan sneller? Hoe komt dat? En waarom zijn we ons daar nu zo bewust van? Op deze vragen heb ik in dit blog daar al antwoord op gegeven, maar de weken blijven gewoon voorbij vliegen. Hier een update van mijn laatste weken.
E-book
Waar ik ontzettend druk mee ben is het maken van een e-book. Hij wordt echt ontzettend mooi en ik ben er nu al heel erg trots op. Ik probeer 1 juni als datum te hebben dat hij af is, maar aangezien mijn website nog volledig aangepast gaat worden, ben ik bang dat hij op dat moment nog niet via de website verkocht gaat worden. Maar bestellen kan natuurlijk altijd via mijn e-mail, Instagram of Facebook. Wordt vervolgd!
Kaarten Deck
Waar ik ook druk mee bezig ben is het ontwikkelen van een eigen kaartendeck. Een deck met positieve kaarten waar je je dag heerlijk mee kunt beginnen. De teksten heb ik al, en na het e-book ga ik heerlijk aan de slag met het uiterlijk van de kaarten. Wordt wederom vervolgd.
Prive
Hierboven heb ik de zakelijke dingen besproken waar ik druk mee ben. Helaas heeft een dag maar 24 uur want ik heb ideeën voor 30 uur per dag. Maar gelukkig ben ik niet alleen zakelijk bezig. Ook mijn gezin krijgt de nodige aandacht. We zouden trouwens op een mooie en lieve boxer gaan passen: Otto. Maar helaas kreeg hij een ontsteking en moesten ze naar een andere oppas uitkijken, iemand die bij hen thuis zou komen. Het gaat gelukkig wel goed met Otto nu. Zojuist een berichtje gekregen dat boxer Lilly begin juni bij ons komt logeren. We zijn er nog even niet aan toe om zelf een hond te nemen dus tot die tijd zijn we beschikbaar als hondenoppas. En wie wil nou niet af en toe lekker even kroelen met een lieve hond?

Noël (links) en Zayn lekker in de speeltuin
Noël
Helaas was er vorige week even wat minder leuk nieuws. Kleinzoon Noël heeft zijn pols gebroken. Hij heeft echt niets raars gedaan. Zondag is hij hard gevallen toen hij aan het rennen was in huis en maandag is hij nogmaals op dezelfde manier gevallen. In de nacht van zondag op maandag was hij af en toe een beetje aan het huilen maar overdag ging het weer goed. En op maandagavond viel hij natuurlijk weer en ook die nacht ging het niet helemaal lekker met hem. De volgende dag op de opvang wilde hij zijn handje niet gebruiken dus is er een afspraak met de huisarts gemaakt. Vanaf daar zijn we doorgegaan voor foto’s in het ziekenhuis en vandaar weer door naar een ander ziekenhuis waar een eerste hulp afdeling is. We hebben daar serieus 4 uur gezeten! Gelukkig sliep hij het eerste uur, maar de andere drie uur niet. Hij mocht niet eten en niet drinken. Het was inmiddels ruim voorbij bedtijd dus uiteindelijk heb ik aangegeven dat hij van mij iets te eten zou krijgen en te drinken. Je kunt dat mannetje toch niet al die tijd alles ontzeggen? Uiteindelijk bleek dat hij een gebroken pols heeft. Toen was het nog wachten op de gipskamer, maar dat zou erg lang duren en in plaats daarvan kreeg hij een brace. Erg fijn, want deze kan hij met douchen of bad gewoon afdoen. Hij heeft hem wel 24/7 om en vind het niet erg om de brace te dragen, omdat hij toch minder pijn heeft nu. Maar van huisarts tot weer thuis zijn waren Noël, manlief en ik 6 uur onderweg geweest. Bizar. En we zijn echt ontzettend trots op hem hoe lief hij is geweest. Papa en mama moesten helaas werken en hadden uiteraard liever zelf met hem gegaan, maar ze weten ook dat wij met alle liefde voor hen allemaal klaarstaan. Over een week is er controle in het ziekenhuis en ik ben benieuwd of er dan weer foto’s worden gemaakt en of de breuk goed geheeld is.
Familie
Verder gaat alles zijn gang in de familie. De padre de familia is nog gezond en goed ter been (mijn vader). Komende week ga ik met hem een nieuwe leesbril uitzoeken en dan gaan we lekker ergens samen lunchen. We lunchen iedere week samen, maar dat doen we vaak in zijn woonark. Soms komt hij naar ons toe, als manlief ook vrij is. Maar vaak ga ik naar hem toe, ook omdat hij een heerlijk uitzicht heeft op het water. Dochterlief heeft een nieuw bed en deze zou een levertijd hebben van 6 weken. Waar je normaal dan 3 maanden kunt wachten, stonden deze mensen binnen 2 weken op de stoep. Normaal gesproken ben je dan erg blij, maar niet als je nog een hele nieuwe vloer op je bovenverdieping wilt leggen voordat het bed komt en alles nu dus binnen een paar dagen af moet! Gelukkig kon zoonlief helpen bij zijn zus en heeft de partner van Yas inmiddels de skills ontdekt en heeft bijna de hele bovenverdieping af. Maar de slaapkamer was gelukkig op tijd af voor het prachtige nieuwe bed. Yasmine heeft nu voor het eerst sinds 5 jaar geen rugpijn meer. Dus heb je veel rugpijn: slaap eens op een ander bed of op een andere matras. Dat kan wonderen doen!
Drukke tijden
Al met al drukke tijden, maar ik geniet volop. Mijn gezin is gezond, hecht en gelukkig en dat is waar je toch alleen maar van kunt dromen. Over een paar weken heb ik heerlijk twee weken vrij. Tijd om achterstallig onderhoud aan het huis te plegen. Badkamer is echt al maanden af, op een sponning na. Deze moet nog geverfd worden. Dat ga ik in mijn vakantie doen. Misschien nog de muren van het trapgat schilderen. Deze zijn ten tijde van de badkamerverbouwing opnieuw gestuct, maar moeten nog steeds geschilderd worden. Fijn om dat ook eens aan te pakken. En ondertussen zal onze klusser de tuinkamer gaan verbouwen en het verlengde balkon afmaken. En dan hoop ik ergens in juli er weer helemaal netjes bij te zitten, zonder overal chaos in mijn huis. Een mens mag blijven hopen toch?!
Geef een reactie